Botoks (toksyna botulinowa typu A) jest silnie działającą naturalną toksyną, której rola polega na czasowym zahamowaniu uwalniania acetylocholiny- neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za przekaźnictwo impulsów między nerwami a mięśniami. Substancja ta blokuje tzw. synapsy nerwowo-mięśniowe przez co mięśnie rozluźniają się a zmarszczki wygładzają się. Proces ten wykorzystano w medycynie estetycznej do profilaktyki i usuwania zmarszczek mimicznych twarzy, gdzie stosuje się bardzo małe stężenia toksyny, które nie mają wpływu na inne elementy układu nerwowego poza okolicą w której wykonano iniekcję.

Zmarszczki mimiczne głównie w górnej części twarzy

Zmarszczki poprzeczne na czole,

Zmarszczki wokół oczu („kurze łapki”),

Zmarszczki pomiędzy brwiami („lwia zmarszczka”),

Zmarszczki dolnej części twarzy

Podniesienie haczykowatego nosa

Bruksizm

Migreny

Pierwsze widoczne efekty pojawiają się już po 2-3 dniach, natomiast najlepsze rezultaty widoczne są po ok. 2 tygodniach. Efekt leczenia utrzymuje się przez 3-6 miesięcy od przeprowadzania zabiegu. Jest to również uzależnione od ilości podanego preparatu jak i stylu życia. Po upływie tego czasu zabieg należy powtórzyć (nie częściej niż co 3 miesiące).

Możliwe są objawy uboczne w postaci małych krwiaków, które mogą powstać w miejscu wstrzyknięcia po uszkodzeniu drobnego naczynia. Czasami występuje mały, przejściowy obrzęk z pojawieniem się delikatnego mrowienia w miejscu iniekcji, ból głowy, ustępujący po zastosowaniu preparatu przeciwbólowego.

Substancja zostaje podana w kilka punktów w obrębie każdego z mięśni odpowiedzialnych za tworzenie zmarszczek, poprzez miejscową iniekcję z użyciem jednorazowej strzykawki z bardzo cienką igłą. Podczas wprowadzania igły w skórę może pojawić się delikatne uczucie dyskomfortu. W zależności od ilości miejsc, które poddawane są iniekcji czas zabiegu wynosi od 15 do 20 min. Po zabiegu pacjent może od razu powrócić do codziennych czynności. Bezpośrednio po zabiegu należy jednak unikać schylania głowy przez 4-5 godzin, przez 24 godziny unikać masowania miejsc, w które wstrzyknięto lek, nie należy spożywać alkoholu do końca dnia, nie należy również korzystać z sauny i solarium.

Zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona).

Choroby układu sercowo-naczyniowego np. choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona etc.

Nadwrażliwość na składniki preparatu (albuminy ludzkie).

Przyjmowanie takich leków, jak: antybiotyki aminoglikozydowe (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.)

Miejscowe infekcje skóry.

Ciąża, okres laktacji.

Przyjmowanie preparatów przeciwzakrzepowych (np. Acard).

Kwas hialuronowy jest polisacharydem, który naturalnie występuje w skórze. Jego głównym zadaniem jest wiązanie cząsteczek wody, dzięki czemu utrzymuje prawidłowe nawilżenie skóry. Zapewnia to odpowiednie napięcie i elastyczność skóry. Niestety po 25 roku życia jego ilość się zmniejsza. W miejscu, gdzie zaczyna go brakować, pojawiają się zmarszczki, a skóra traci odpowiednie napięcie. W utrzymaniu równowagi i poprawie wyglądu pomagają syntetyczne formy kwasu hialuronowego. Podane bezpośrednio pod skórę, w zależności od stopnia zagęszczenia preparatu, mogą uzupełnić niedobory kwasu, a przez to przywrócić nam zdrowy, młody wygląd i skorygować mankamenty urody. Do modelowania twarzy używa się innego rodzaju kwasu hialuronowego niż podczas mezoterapii. Kwas hialuronowy jest ustabilizowany (usieciowany), co oznacza, że specjalne wiązania chemiczne łączą jego cząsteczki we włókna. Dzięki temu ma bardziej trwała strukturę.

Asymetria twarzy.

Utrata objętości policzków, zapadnięte policzki.

Zmarszczki w okolicy twarzy i szyi.

Opadnięcie brwi.

Niewydatne kości policzkowe.

Gęsty kwas hialuronowy jest aplikowany w te partie twarzy, które są najbardziej narażone na utratę objętości, a jednocześnie odpowiedzialne za młody wygląd. Pełniejsza i bardziej kształtna twarz odzyskuje łagodny i młodzieńczy owal. Znikają nieestetyczne „chomiki”, a wiotka i opadająca wcześniej skóra znowu jest sprężysta i młodzieńcza. Powraca piękny, naturalny wygląd sprzed lat.

Po zebraniu dokładnego wywiadu omawia się oczekiwania oraz możliwe do uzyskania rezultaty. Następnie kremem znieczulającym znieczula się miejsca poddane zabiegowi. Po uzyskaniu znieczulenia danej okolicy wprowadza się cienką igłą preparat tuż pod powierzchnię skóry . Po zabiegu może się pojawić niewielka opuchlizna, miejscowe zaczerwienie i zwiększona wrażliwość w miejscu iniekcji. Objawy te znikają samoczynnie w ciągu kilku dni po zabiegu. Efekty widoczne są zaraz po zabiegu i utrzymują się do 18 miesięcy.

Stwierdzone uczulenie na kwas hialuronowy.

Choroby autoimmunologiczne.

Niewyrównana cukrzyca.

Tendencje do powstawania bliznowców.

Aktywne zakażenia okolicy zabiegu.

Choroba nowotworowa.

Ciąża, okres karmienia piersią.

Mezoterapia jest metodą leczenia polegającą na wstrzykiwaniu małych dawek substancji leczniczych bezpośrednio w obrębie skóry poddawanej zabiegowi. Jest doskonałą profilaktyką w starzeniu się skóry. Polega na dostarczeniu substancji odżywczych za pomocą zastrzyków śródskórnych w odpowenidnie miejsca takie jak twarz, szyja, dekolt.

Roztwory przygotowane do iniekcji są zwykle mieszaniną kilku substancji aktywnych, dobieranych zależnie od rodzaju zabiegu oraz potrzeb pacjenta. Wśród najczęściej stosowanych w terapii znajdują się m.in.: peptydy biomimetyczne, witaminy, kwas hialuronowy, oligoelementy, antyoksydanty, retinol, kwas glikolowy.

Mezoterapia w odmładzaniu skóry

Mieszanina wielu substancji rewitalizujących i regenerujących takich jak: kwas hialuronowy, krzemionka organiczna i kompleksy multiwitaminowe, które stymulują metabolizm komórek, zwiększają produkcję kolagenu i elastyny poprawiają stan skóry. Po serii zabiegów mezoterapii skóra wygląda znacznie lepiej, drobne zmarszczki znikają całkowicie, głębsze ulegają spłyceniu. Widoczna jest także poprawa napięcia i jędrności skóry.

Mezoterapia w leczeniu celulitu

W wyniku zabiegu następuje wzmożony przepływ krwi, zmniejsza się proces włóknienia tkanki łącznej i dochodzi do redukcji depozytów tkanki tłuszczowej. Rezultatem jest wygładzenie skóry oraz redukcja cellulitu. Zastrzyki zawierają kofeinę, która pobudza mikrokrążenie skóry i wpływa na uwalnianie tłuszczów z komórek. Może wspomagać ją wyciąg z karczocha, nostrzyka żółtego i rutyny, które pobudzają metabolizm tłuszczów. Do mieszanek dodaje się także krzemionkę organiczną, która regeneruje tkankę łączną i włókna kolagenu.

Mezoterapia w leczeniu łysienia

Poprzez podawanie w skórę owłosioną głowy preparatów mineralnych, witamin i leków przeciwzapalnych można w znacznym stopniu poprawić odżywienie włosów, zatrzymać ich wypadanie, a nawet spowodować odrost utraconych włosów. Terapia łysienia to wstrzykiwanie substancji odżywiających włosy – takich jak dekspantenol, minoksydyl, oligoelementy, krzemionka organiczna, witaminy lub leki przeciwzapalne, które powodują, że następuje regeneracja struktury włosa.

Drobne zmarszczki

Podkrążone oczy

Starzenie się skóry

Ziemista, szara, nieodżywiona skóra

Drobne przebarwienia

Cellulit

Rozstępy

Wypadanie i osłabienie włosów

Skóra odwodniona

Po zabiegu skóra jest zaczerwieniona i delikatnie obrzęknięta. Mogą też być widoczne drobne grudki, przypominające zatopione pod skórą kropelki wody. Wchłoną się one następnego dnia. Z tego powodu warto zaplanować 2-3 dni na domową rekonwalescencję. Jeśli w wyniku mezoterapii powstaną zasinienia, będzie je widać zaraz po zabiegu. Pełne rezultaty pojawiają się po upływie około tygodnia. Zabieg jest najskuteczniejszy, gdy wykonuje się go w serii 2-8 zabiegów, w zależności od okolicy i problemu. Najlepiej powtarzać go co 4-6miesięcy.

Zabieg mezoterapii poprzedza wnikliwa konsultacja z lekarzem, w trakcie której dobierany jest odpowiedni produkt. Następnie przed rozpoczęciem zabiegu obszary poddawane zabiegowi zostają znieczulone kremem znieczulającym. Po około 20 minutach lekarz zaczyna podawać preparat.

I metoda tzw. grudkowa. Strzykawką ze specjalną cienką i krótką (2-3 mm) igłą, lekarz wykonuje serię nakłuć śródskórnych, punkt po punkcie. Po zabiegu skóra jest lekko obrzęknięta, zaczerwieniona i pokryta drobnymi grudkami, które wchłaniają się do dnia następnego. Mezoterapia wykonana w ten sposób może powodować siniaki.

II metoda tzw. nappage. To liczne, drobne wkłucia, ze stałym naciskiem na tłoczek strzykawki, tworzące na skórze gęstą siateczkę. Lekarz może też podać preparat liniowo, wykonując głębokie śródskórne zastrzyki i pompując preparat w momencie cofania igły.

Ciążą i karmienie piersią

Aktywne infekcje

Reakcje uczuleniowe na poszczególne składniki preparatów

Choroby nowotworowe

Skłonność do bliznowców i zwłóknień

Cukrzyca nieunormowana

Stany zapalne